Η Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων είναι μια πρωτοβουλία που μετρά ήδη τρία χρόνια, διοργανώνεται από το Little Bookstores και σε αυτή συμμετάσχουν μικρά συνοικιακά βιβλιοπωλεία. Ξέρετε, αυτά που αγαπάμε, που εμπιστευόμαστε που γνωριζόμαστε προσωπικά με τα άτομα που τα έχουν ή τα τρέχουν, ή αυτά που ερωτευόμαστε αιφνίδια σε βόλτες και διακοπές.
Όμως τι είναι αυτή η πρωτοβουλία και γιατί αφορά μονάχα τα μικρά βιβλιοπωλεία; Με τα λόγια των διοργανωτών:
«Η Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων είναι μια ανοιχτή ανοιξιάτικη γιορτή στα Μικρά Βιβλιοπωλεία της κάθε γειτονιάς. Μια γιορτή αφιερωμένη στο βιβλίο και τη φιλαναγνωσία στους χώρους που δεν σταματούν να μας εμπνέουν, να μας ενώνουν και να μεταδίδουν την αγάπη για τα βιβλία.»
Σε αυτή τη γιορτή το δικό μου αγαπημένο μικρό, το ALPA Bookstories, συμμετάσχει ανελλιπώς και η χαρά ήταν μεγάλη όταν, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, με προσκάλεσε να οργανώσουμε κάτι μαζί για αυτή την εβδομάδα, που βασική θεματική της είναι το ΣΥΝ.
Έτσι, αποφασίσαμε να πειράξουμε λιγάκι τη λέσχη ανάγνωσης που ήδη τρέχουμε μαζί, ανατρέποντας τους ρόλους και δίνοντας έμφαση στο ΣΥΝ. Ζητήσαμε λοιπόν από δυο μέλη της λέσχης μας, τις κυρίες Χρυσούλα Πατρώνου Παπατέρπου και Άρτεμις Φραδέλου να ανέβουν στο συντονιστικό βήμα της Λέσχης και να ΣΥΝ-ομιλήσουν μαζί μας αυτή τη φορά με τη συγγραφική τους ιδιότητα! Επιπλέον, ανοίξαμε τις πόρτες -του βιβλιοπωλείου και της Λέσχης- στο ευρύτερο κοινό, το οποίο παρακολούθησε τη Λέσχη επι τω έργω.
Έτσι, στη Λέσχη μας για τον μήνα Μάιο διαβάσαμε τα βιβλία «Από του πλευρό του Αδάμ» της κυρίας Πατρώνου Παπατέρπου και τη «Λίζα» της κυρίας Φραδέλου και δώσαμε ραντεβού την τελευταία Τετάρτη του μήνα για να συζητήσουμε.
Λίγα λόγια τα βιβλία: Το βιβλίο της κυρίας Χρυσούλας Πατρώνου Παπατέρπου «Από το πλευρό του Αδάμ» αποτελείται από δυο νουβέλες.
Η πρώτη με τίτλο « Η διερμηνεία» αφορμάται από μια διερμηνέα, η οποία καλείται να διεκπεραιώσει μια υπόθεση υιοθεσίας, διερμηνεύοντας ανάμεσα στους Γερμανούς υποψήφιους γονείς και το δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει σχετικά με την έκβαση του αιτήματος τους για την υιοθεσία ενός βρέφους . Η έκβαση όμως αυτής της υπόθεσης δεν αποτελεί και το τέλος της για τη διερμηνέα, η οποία βρίσκει τον εαυτό της αναμεμειγμένο σε αυτή χρόνια μετά το τέλος της.
Η δεύτερη με τίτλο «Η χλαίνη» μας μεταφέρει σε ένα ορεινό χωριό της περιοχής μας, στο οποίο συντελέστηκε μια από τις εκατοντάδες θηριωδίες που συνέβησαν κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Η αναίτια, εκδικητική και εν ψυχρώ δολοφονία της Γκίνκας, μιας αντάρτισσας η οποία είχε βρει καταφύγιο στο βουνό μαζί με άλλους αντάρτες, θα μείνει τυπωμένη στη μνήμη κάποιων ανθρώπων της περιοχής – συμπεριλαμβάνομένων και των δυο αδερφών της- οι οποίοι θα αναζητήσουν το πτώμα της χρόνια αργότερα για να τιμήσουν, έστω και υποτυπωδώς, τη μνήμη και την απώλεια της.
Η «Λίζα» της Άρτεμις Φραδέλου είναι ένα βιβλίο που μιλά για δυο «θηλυκά», τα οποία τρέφουν δυνατά συναισθήματα για το ίδιο… αρσενικό. Η μια Λίζα είναι ανθρώπινη και η άλλη σκυλίσια, ενώ το αρσενικό ανήκει επίσης στο ανθρώπινο είδος!
Το βιβλίο εναλλάσοντας οπτικές και αφήγηση – μια διηγείται η ανθρώπινη Λίζα και μια η σκυλίσια- περιγράφει τους τρόπους που συνδέονται μαζί του, τα συναισθήματα τους για εκείνον και τα μέσα που μετέρχονται προκειμένου να του τα εκφράσουν. Στο βιβλίο υπάρχει ένας λανθάνων ανταγωνισμός ανάμεσα στις Λίζες, ενώ οι τρόποι της αγάπης τους δεν εξαρτώνται πάντοτε από την φύση τους, καθώς αυτοί διακυμαίνονται από το ανθρώπινο στο ζωώδες και τανάπαλιν και για τις δυο Λίζες.
Η συνάντηση: Η συζήτηση που δημιουργήθηκε στη Λέσχη ήταν ιδιαιτέρως θερμή και συμμετοχική, τόσο από τα καθιερωμένα μέλη της Λέσχης, όσο και από τα νέα που προσήλθαν στη συγκεκριμένη συνάντηση.
Το βιβλίο της κυρίας Πατρώνου Παπατέρπου κατά βάση οδήγησε τη συζήτηση στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και στις εκατέρωθεν απώλειες που υπήρξαν, στο μίσος και το διχασμό που αυτή η συνθήκη γέννησε και στον τρόπο που ο εμφύλιος πόλεμος έχει εγκαθιδρυθεί στο συλλογικό ασυνείδητο ως τραύμα, το οποίο η ελληνική κοινωνία δυσκολεύεται να συζητήσει με ψυχραιμία και διαύγεια, καθώς συχνά η αναφορά του και μόνο αναζωπυρώνει εκ νέου αντιπαραθέσεις. Πολλά από τα μέλη της Λέσχης είχαν να διηγηθούν ιστορίες και βιώματα σχετικά με την περίοδο του εμφυλίου, τα οποία και μοιράστηκαν με τη Λέσχη, η οποία στάθηκε με ενσυναίσθηση σε όλες τις εμπειρίες που εκφράστηκαν. Ωστόσο, εύστοχη παρατήρηση υπήρξε από τη Λέσχη σχετικά με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η δολοφονία της οποίας δεν αφορούσε στην πραγματικότητα το ιδεολογικό χάσμα αλλά συνιστούσε γυναικοκτονία, καθώς το κίνητρο της δολοφονίας της αφορούσε το φύλο της.
Τα μέλη της Λέσχης μίλησαν με θερμά λόγια για το βιβλίο και τη συγγραφέα του, λέγοντας πως η γραφή της ήταν τέτοια που διευκόλυνε την ανάγνωση και πως δημιούργησε συγκίνηση χωρίς να είναι επιτηδευμένη. Η συγγραφέας είπε πως αμφότερες οι νουβέλες αφορούν πραγματικά βιώματα, είτε δικά της είτε ιστορικώς καταγεγραμμένα, τα οποία η ίδια ένιωσε την ανάγκη να καταγράψει και να φωτίσει, για διαφορετικούς λόγους το καθένα.
Το βιβλίο της κυρίας Φραδέλου οδήγησε τη συζήτηση σε εντελώς άλλα μονοπάτια, τα οποία κατά βάση αφορούσαν τον εκπεφρασμένο έρωτα και τους τρόπους του, οι οποίοι μπορεί να είναι κοινοί ανάμεσα σε ζώα και ανθρώπους. Η Λέσχη πήρε τη σκυτάλη συζητώντας σχετικά με το πώς οι δυο Λίζες δέθηκαν, ερωτεύτηκαν και διεκδίκησαν την προσοχή του αρσενικού τους, επιδεικνύοντας αμφότερες χαρακτηριστικά ζωώδη και ανθρώπινα.
Τα μέλη της Λέσχης τοποθετήκαν επίσης θερμά απέναντι στο βιβλίο, το οποίο βρήκαν πρωτότυπο ως προς τη θεματολογία αλλά και τη γραφή, η οποία σε σημεία ήταν χειμαρρώδης και συνειρμική, κάνοντας τα κοινωνούς της αφιλτράριστης σκέψης μιας εκ των δυο Λιζών. Η συγγραφέας είπε πως στην πραγματικότητα επιθυμία της ήταν να καταδείξει την έννοια του έρωτα, η οποία αποτελεί κοινό συναίσθημα σε όλα τα έμψυχα όντα και το τα όσα εσωτερικά μετακινούνται όταν ερωτευόμαστε. Επίσης, είπε πως το βιβλίο είναι ασαφές ως προς το τέλος έτσι ώστε ο/η αναγνώστης/τρια να έχει χώρο για τη δική του νοηματοδότηση και το δικό του τέλος, αν και εφόσον νιώσει την ανάγκη να δώσει ένα τέλος στην ιστορία.
Το τέλος της συνάντησης μας βρήκε με ευχάριστη διάθεση και θερμές ευχαριστίες προς τις συγγραφείς που συζήτησαν μαζί μας τα έργα τους και απάντησαν στις απορίες μας! Αυτή η ανατροπή ήταν αναζωογονητική για τη Λέσχη μας, η οποία τον επόμενο μήνα θα πραγματοποιήσει και την τελευταία της συνάντηση για το (σχολικό) έτος 2024! Εις το επανιδείν!
Heal in Books 