Το αίσθημα της πληρότητας στη ζωή είναι εξαιρετικά ευεργετικό και πολύτιμο. Ταυτόχρονα είναι και εξαιρετικά σπάνιο. Το γεγονός πως δε το νιώθουμε συχνά δεν έχει να κάνει εξ’ ολοκλήρου με τις ζωές μας και τις τροπές που ενίοτε παίρνουν, αλλά με τον τρόπο που έχουμε μάθει να τις παρατηρούμε, να τις αξιολογούμε και να τις (κατά) κρίνουμε.  Άραγε αν οι ζωές μας είχαν πάρει άλλους δρόμους θα ήμασταν πιο ευτυχείς; Αν είχαμε διαλέξει το Α έναντι του Β τώρα θα ζούσαμε μια ζωή πιο κοντά στην καρδιά μας;

Το βιβλίο «Τομ Λέικ» ήταν ό,τι πιο αναζωογονητικό διάβασα πάνω σε αυτό ερώτημα. Η Αν Πάτσετ έχει γράψει ένα βιβλίο-ύμνο στη ζωή που επιλέξαμε να ζήσουμε, χωρίς αν, χωρίς μήπως, χωρίς αμφιβολίες. Ένα βιβλίο που ξεκινά και τελειώνει με ευγνωμοσύνη, τόσο σε ό,τι αφορά τη συγγραφέα του όσο και τις/τους πρωταγωνίστριες/ες του.

Και ενώ για τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα θα πούμε παρακάτω, η ίδια η Αν Πάτσετ δηλώνει την ευγνωμοσύνη της στο σημείωμα της στο τέλος του βιβλίου, ευχαριστώντας τον συγγραφέα της «Μικρής μας πόλης» για την «ανεξάντλητη παρηγορία, καθοδήγηση και έμπνευση» που αυτό το έργο της χάρισε. Και εκείνη με τη σειρά της, το χαρίζει σε εμάς συγγράφοντας το ευεργετικό «Τομ Λέικ».

Ποιο θέμα διαπραγματεύεται το βιβλίο;  Είναι καλοκαίρι, μεσούσης της πανδημίας που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, και η Λάρα βρίσκεται μαζί με τις τρεις κόρες και το σύζυγο της στο Τράβερς Σίτυ του Μίσιγκαν να μαζεύουν κεράσια στο αγρόκτημα τους. Τα αλλεπάλληλα lockdown σε συνδυασμό με την έλλειψη εργατικών χεριών φέρνουν μετά από πολλά χρόνια την οικογένεια σε μια πολύ ρομαντική συνθήκη: να εργάζεται ξανά σε ενωμένη απαρτία, για να καταφέρει να μαζέψει την παραγωγή των κερασιών πριν να είναι πια πολύ αργά.

Οι τρεις κόρες τους, η Έμιλυ, η Νελ και η Μέιζι που διανύουν την δεκαετία των είκοσι, βρίσκονται μαζεμένες στο αγρόκτημα μετά από πολύ καιρό απουσίας και για να περάσει ευχάριστα η ώρα της αγροτικής συγκομιδής ζητούν από τη μητέρα τους να τους αφηγηθεί τη δική της ιστορία της δεκαετίας των είκοσι, τότε που η ίδια ήταν μια πολλά υποσχόμενη νεαρή ηθοποιός – μα κυρίως- σε ερωτική συσχέτιση με τον Πήτερ Ντιούκ, μεγάλο αστέρα του Χόλιγουντ.

Και έτσι, όσο οι μέρες κυλάνε, η Λάρα διηγείται κομμάτι-κομμάτι τη ζωή της ως ανερχόμενη ηθοποιός, δίνοντας έμφαση στον θίασο του Τομ Λέικ, που αποτέλεσε το πιο κομβικό κομμάτι της πορείας της, σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο. Με φόντο το έργο «Η μικρή μας πόλη» του Θόρντον Γουάιλντερ, η Λάρα ξεδιπλώνει όλες τις σχέσεις της ζωής της, και ας αναμένουν οι κόρες της επίμονα την εξέλιξη του ειδυλλίου της με τον Πήτερ Ντιούκ.

Στο παρασκήνιο του βιβλίου, πάντοτε όμως πρωταγωνιστής, στέκει ο Τζο, ο σύζυγος της Λάρα που γνωρίζει την ιστορία – αλλά και την εξέλιξη της- εξαιρετικά καλά και μοιάζει να την παρακολουθεί χαμογελαστός από απόσταση, όσοι οι κόρες τους αντιδρούν με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους στις ανατροπές της.

Λίγα λόγια για τους χαρακτήρες: Η Λάρα, η βασική πρωταγωνίστρια του βιβλίου στο κτήμα αλλά και το θίασο του Τομ Λέικ, είναι μια γυναίκα που αφηγείται τη ζωή της χωρίς ίχνος αμφιβολίας. Όσο περισσότερο διηγείται τόσο περισσότερο η πληρότητα την κατακλύζει, καθώς μιλά αδιαχώριστα για την ομορφιά και την επιτυχία αλλά και την ματαίωση και την αποτυχία. Μοιάζει να στέκει και να ατενίζει, παρέα αυτή τη φορά με τις κόρες της, τη ζωή της, η οποία χαρακτηρίζεται επακριβώς με μια και μόνο λέξη, «ευγνωμοσύνη».

Η Έμιλυ, η Νελ και η Μέιζι, τα τρία αυτά κορίτσια, περνούν με τη σειρά τους τις ξεχωριστές τους μεταβάσεις. Η Έμιλυ επιθυμεί να γίνει αγρότισσα συνεχίζοντας την παράδοση στο κτήμα, η Μέιζι σπουδάζει κτηνίατρος και βρίσκει παρηγοριά γιατρεύοντας τα ζώα σε γειτονικές φάρμες, ενώ η Νελ, που θέλει να ακολουθήσει καλλιτεχνικά χνάρια, προσπαθεί να προσαρμοστεί στην πλήρη καλλιτεχνική απραξία του lockdown. Όλες τους όμως ταυτίζονται με κομμάτια της αφήγησης της μητέρας τους,  και όλες τους λαχταρούν να μάθουν τι συνέβη τελικά με τον Πήτερ Ντιούκ και τη μητέρα τους.

Τέλος, ο Τζο, η ήρεμη δύναμη της οικογένειας, μπαινοβγαίνει συχνά στην ιστορία του βιβλίου, πρωταγωνιστεί όμως με την ευγένεια, την καλοσύνη και το χιούμορ του στη σκέψη και τη ζωή της Λάρα μα και στην καρδιά των τριων κοριτσιών του.

Διαβάστε αυτό το βιβλίο εάν: θέλετε ένα ανάγνωσμα τρυφερό και νοσταλγικό, που αντί να θλίβει, αισιοδοξεί και ενδυναμώνει. Συχνά σε βιβλία που αφορούν παρελθοντικές αφηγήσεις και ανασκοπήσεις ζωής συναντάμε συναισθήματα δύσκολα, που μερικές φορές αφήνουν την επίγευση της θλίψης και του πένθους για τα περασμένα. Το «Τομ Λέικ» στον αντίποδα είναι ένα βιβλίο που αποπνέει σιγουριά, χαρά και πληρότητα, κάνοντας τις ανατροπές της ζωής να μοιάζουν περισσότερο με ευτυχήματα και λιγότερο με τραγωδίες.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: Η Ann Patchett (1963) γεννήθηκε στην Καλιφόρνια και μεγάλωσε στο Τενεσσή των Ηνωμένων Πολιτειών. Σπούδασε στο Sarah Lawrence College και στο Iowa Writers’ Workshop. Αναγνωρίζεται ως μια απ’ τις σημαντικότερες πεζογράφους της εποχής μας. Έχει κερδίσει, μεταξύ άλλων, το PEN/Faulkner Award, το Orange Prize for Fiction, το Harold D. Vursell Memorial Award της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων, ενώ υπήρξε φιναλίστ για το National Book Critics Award και, το 2020, φιναλίστ για το βραβείο Pulitzer Λογοτεχνίας. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.  Το 2011 ίδρυσε στο Νάσβιλ το φημισμένο ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο Parnassus Books. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία της Μπελκάντο (Ωκεανίδα, 2001), Ο ποταμός των θαυμάτων (Μεταίχμιο, 2013) και Το ολλανδέζικο σπίτι (ΔΩΜΑ, 2021). (Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα των εκδόσεων Δώμα).

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συγγραφέας: Αν Πάτσετ

Εκδόσεις: Δώμα

Μετάφραση: Δέσποινα Κανελλοπούλου

Έτος έκδοσης: 2023

Αριθμός σελίδων: 414