Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να διηγηθεί την ιστορία μιας διετούς σχέσης μονάχα σε 52 σελίδες; Το βιβλίο «Πολύ αργά πια» γραμμένο από τα χέρια της Κλερ Κίγκαν (Εκδόσεις Μεταίχμιο, Μετάφραση Μαρτίνα Ασκητοπούλου) είναι η απάντηση σε αυτό το -ομολογουμένως- δύσκολο εγχείρημα. Η ερωτική ιστορία που διαπραγματεύεται αποτελεί ταυτόχρονα περίγραμμα αλλά και διαυγή αντανάκλαση του τι ακριβώς συνέβη σε αυτό το ζευγάρι, από την αρχή μέχρι το τέλος. Το βιβλίο είναι γραμμένο έτσι ώστε να ανακινήσει προβληματισμούς σχετικά με το πώς η στάση μας απέναντι στη ζωή και στις σχέσεις έχει τη δύναμη να μας εξυψώσει ή να μας καταβαραθρώσει συναισθηματικά, να μας γεμίσει ή να μας αδειάσει, από ανθρώπους και από νόημα.

Ποιο θέμα διαπραγματεύεται το βιβλίο; Ο Κάχαλ, ένας νεαρός άνδρας που επιστρέφει από την εργασία του ένα καλοκαιρινό απόγευμα στο Δουβλίνο, γυρίζει στο σπίτι του για να περάσει ένα μοναχικό τριήμερο. Σε αυτό το τριήμερο, που σε μια άλλη πραγματικότητα δε θα ήταν το ίδιο μοναχικό και θλιβερό, ο Κάχαλ θα κληθεί να αναλογιστεί τη σχέση του με τη Σαμπίν, μια γυναίκα με την οποία διατηρούσε σχέση για περίπου δυο χρόνια.

Η γνωριμία τους, η φιγούρα και οι συνήθειες της, η πορεία και η κατάληξη της σχέσης τους θα επιστρέφουν και θα ταλαιπωρούν τη σκέψη του. Όσο αναλογίζεται, μικρές εκλάμψεις – εν είδει προσωπικών ενοχλήσεων- θα εμφανίζονται στη σκέψη του σχετικά με τον δικό του ρόλο στην κατάληξη της σχέσης τους. Άραγε θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να αναλάβει την ευθύνη για τα όσα μεταξύ τους συνέβησαν ή αυτό το «πολύ αργά πια» θα είναι κάτι αόριστο, κάτι για το οποίο ευθύνεται μονάχα το έτερο πρόσωπο του ζευγαριού;

Λίγα λόγια για τους χαρακτήρες: Ο Κάχαλ είναι ένας νεαρός άνδρας πουενστερνίζεται – χωρίς ιδιαίτερη σκέψη μέχρι τώρα- αυτό που αναμένεται από εκείνον. Να εργαστεί, να παντρευτεί και να κάνει παιδιά. Η γνωριμία και η σχέση του με τη Σαμπίν, θα μπορούσε δυνητικά να εκπληρώσει αυτή την επιθυμία που είναι μέρος του μονοπατιού που ο Κάχαλ περπατά. Ωστόσο, αυτή η επιθυμία συμπεριλαμβάνει και έναν άλλον άνθρωπο, έναν άνθρωπο με τα μοναδικά δικά του χαρακτηριστικά και επιθυμίες. Αυτός ο άνθρωπος, εν προκειμένω, είναι η Σαμπίν, μια γυναίκα με καταγωγή από τη Γαλλία, με την οποία ο Κάχαλ γνωρίζεται και συνάπτει σχέση.

Ο χαρακτήρας της Σαμπίν διαφαίνεται από τις περιγραφές και τις αναμνήσεις του Κάχαλ αλλά εναργέστερα διαγράφεται μέσα από τους διαλόγους που η συγγραφέας -με μεγάλη επιτυχία- επιλέγει να συμπεριλάβει σε αυτό το σύντομο αφήγημα. Η Σαμπίν λοιπόν είναι μια γυναίκα με τις δικές της σκέψεις, τα δικά της όνειρα, την αυτενέργεια της. Και είναι μια γυναίκα που φωναχτά μοιράζεται τα ερωτηματικά της σκέψης της, σχετικά με όσα την προβληματίζουν στη σχέση της με τον Κάχαλ. Αυτά τα ερωτηματικά –και οι (μη) απαντήσεις τους- θα δημιουργήσουν τη συνθήκη πάνω στην οποία η σχέση αυτή θα κριθεί και θα παρθούν οι τελικές αποφάσεις για το μέλλον της.

Διαβάστε αυτό το βιβλίο εάν: θέλετε μια πυκνογραμμένη ιστορία για έναν έρωτα που δεν ευδοκίμησε. Οι λόγοι πίσω από το «πολύ αργά πια», διαφαίνονται με μαεστρία στην αφήγηση, χωρίς ποτέ να αναφερθούν ρητά και αυτούσια. Συνάμα, αυτό είναι κάτι που πολύ συχνά συμβαίνει στις ερωτικές μας σχέσεις, όταν δεν τις κοιτάμε με γνήσια ειλικρίνεια, με φροντιστική ματιά και, κυρίως, με διάθεση για αυτοκριτική.

Η γνώμη της Λέσχης: Η Λέσχη ενεπλάκη για μια ακόμη φορά σε μια ιδιαιτέρως ζωντανή συζήτηση σχετικά με το βιβλίο. Πολλά μέλη ανέφεραν τον θαυμασμό τους για το πώς τόσες λίγες σελίδες μπορούν να εμπεριέξουν τόσα πολλά νοήματα, το πώς μια ολόκληρη ιστορία λέγεται και είναι κατανοητή σε τόσο μικρό μέγεθος κειμένου. Η συζήτηση κατά βάση εστίασε στον Κάχαλ και τη συμπεριφορά του, τις σκέψεις του και τις αδυναμίες του. Η Λέσχη αναρωτήθηκε αν κατάλαβε τελικά – ή αν θα καταλάβει ποτέ- και είκασε σχετικά με το μέλλον του, αναφορικά με τις ερωτικές του σχέσεις. Η συζήτηση εστίασε και στους λόγους που ο Κάχαλ παρουσιάζει αυτή τη συμπεριφορά και στη συζήτηση ήρθαν οι έννοιες της φυλής, του φύλου, των οικογενειακών προτύπων, πολλών δηλαδή παραγόντων που χαράσσουν μια ζωή και διαμορφώνουν τη φιλοσοφία της. Έκανε λόγο ωστόσο και για ατομική ευθύνη ανάπτυξης, που έρχεται με την ενηλικίωση. Για τη Σαμπίν η Λέσχη αναρωτήθηκε την εμπλοκή της μέσα σε αυτή τη σχέση, το γιατί συνδέθηκε με αυτόν τον άνθρωπο, ενώ τα μέλη το τέλος το χαρακτήρισαν καλώς καμωμένο.

Επιπλέον, οι προβληματισμοί που αναδύθηκαν σχετίζονταν και με την ετοιμότητα, την ωριμότητα που απαιτούν οι σχέσεις. Η ανάγκη να δώσεις χώρο, να κάνεις συμβιβασμούς, να μπορείς πραγματικά να ακούς και να βλέπεις το άλλο πρόσωπο είναι στοιχεία ζωτικά για μια πετυχημένη σχέση.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα: Η Claire Keegan (Κλερ Κίγκαν) γεννήθηκε στην Ιρλανδία το 1968. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στο New Yorker, στο Paris Review, και στο Granta και έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Το Antarctica (συλλογή διηγημάτων, 1999) κέρδισε το Rooney Prize for Irish Literature και ήταν ένα από τα βιβλία της χρονιάς σύμφωνα με τους Los Angeles Times. Το Walk the Blue Fields (συλλογή διηγημάτων, 2007) κέρδισε το Edge Hill Prize για την καλύτερη συλλογή διηγημάτων. Το Foster (νουβέλα, 2010) κέρδισε το Davy Byrnes Award. Το βιβλίο της Μικρά πράγματα σαν κι αυτά (2020) χαρακτηρίστηκε αριστούργημα από τους κριτικούς, ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Booker και έγινε διεθνές μπεστ σέλερ. (Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα των εκδόσεων Μεταίχμιο)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συγγραφέας: Κλερ Κίγκαν

Μετάφραση: Μαρτίνα Ασκητοπούλου

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Έτος έκδοσης: 2023

Αριθμός σελίδων: 56