Το «Πες της» του Χρήστου Οικονόμου είναι ένα βιβλίο με πολύ έντονο το στοιχείο του ανθρώπινου, με ό,τι αυτό το ακολουθεί και το χαρακτηρίζει. Για αυτό και επελέγη για τη Λέσχη Ανάγνωσης που υλοποιείται συνεργατικά με το βιβλιοπωλείο ALPA Bookstories.
Καθότι λοιπόν τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών, τέτοια βιβλία -αν και όχι αμιγώς Χριστουγεννιάτικα- είναι απαραίτητα για να μας θυμίζουν πως οι ανθρώπινες ζωές προχωρούν παράλληλα. Η ευτυχία με τη δυστυχία, ο πλούτος με τη φτώχεια, το γέλιο με το δάκρυ, η κακία με την καλοσύνη συμπορεύονται και περνούν από δίπλα μας -και από μέσα μας- αδιαχώριστα.
Ποιο θέμα διαπραγματεύεται το βιβλίο; Βασική πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μια κούριερ, η οποία εδώ και επτά χρόνια μοιράζει αδιάκοπα δέματα, γυρνώντας την Αθήνα και πρωτύτερα την Κρήτη. Δέματα αναμενόμενα και συνηθισμένα, δέματα περίεργα και μοναδικά, δέματα που έχουν παραλήπτες συνηθισμένους και ασυνήθιστους ανθρώπους.
Τους ανθρώπους αυτούς και τη συναναστροφή μαζί τους μνημονεύει αυτή η γυναίκα, ενθυμούμενη όλων των ειδών τα ευτράπελα και τα συγκινητικά που συνέβησαν σε αυτή την χέρι με χέρι ανταλλαγή. Το εύρος αυτών των συναναστροφών ποικίλλει εξαιρετικά και γεννά κάθε είδους συναίσθημα. Φόβο, συμπόνοια, έγνοια, θλίψη, χαρά, φροντίδα, επίκριση.
Παράλληλα με όσα περιγράφονται η ζωή της κούριερ επίσης προχωρά, και αυτό διαφαίνεται μέσα από τις συνομιλίες και την παρέα που κάνει με τη φίλη της την Λένα. Οι δυο τους στηρίζουν η μια την άλλη, διηγούνται τα όσα τους συμβαίνουν στη δουλειά – εκείνη είναι κομμώτρια- γελούν και κλαίνε η μια δίπλα στην άλλη.
Και στο τέλος, θα κληθούν να κάνουν μαζί μια «παράδοση», από τις πιο δύσκολες που μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει. Σε αυτήν ακριβώς την παράδοση θα καταλάβουμε και το νόημα του τίτλου αλλά και της φράσης που παρεμβάλλεται απρόσκλητη (και φαινομενικά άσχετη) κατά την διάρκεια της αφήγησης που δεν είναι άλλη από την φράση «Πες της σ’αγαπώ πολύ και δε θα το ξανακάνω».
Λίγα λόγια για τους χαρακτήρες: Βασική πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η ανώνυμη κούριερ – ή κουριερού ή γυναίκα κούριερ. Μέσα από τα δικά της μάτια βλέπουμε τον κόσμο, είναι οι δικές της εμπειρίες που μας επιτρέπουν να δούμε το παράταιρο ψηφιδωτό των ανθρώπων.
Η ματιά της είναι ευαίσθητη, τα λόγια της όμως συχνά περισσεύουν και μένουν ανείπωτα. Οι επαναληπτικότητα ορισμένων εκφράσεων χτίζουν τη στιβαρότητα του χαρακτήρα της, ενός χαρακτήρα λεπτού και ευαίσθητου, που καλείται να αντιμετωπίσει λογιών αντιδράσεις και αιτήματα κατά την παράδοση των δεμάτων της.
Η δουλειά της δεν τελειώνει με την παράδοση των δεμάτων- δεν είναι μονάχα αυτή για εκείνη- αφού συχνά διευκολύνει τους ανθρώπους που συναντά, με όποιον τρόπο κρίνει ή της ζητούν . Οι συναναστροφές της την ακολουθούν, στη μνήμη και στη ζωή της, καθώς συχνά επιστρέφει σε αυτές, συμβολικά αλλά και κυριολεκτικά. Είναι μια παρατηρήτρια και μια καταγραφέας της ζωής των άλλων, που τυγχάνει να μοιράζει και δέματα.
Ο συγγραφέας έχει φτιάξει ένα εξαιρετικό πλάσμα με λεπτές συναισθηματικές κεραίες, ένα πλάσμα που όλοι θα θέλαμε να έχουμε στη ζωή μας.
Διαβάστε αυτό το βιβλίο εάν: θέλετε να περιδιαβείτε μαζί με την κούριερ τους δρόμους της Αθήνας και να δείτε στιγμιότυπα της ζωής των ανθρώπων, που περιμένουν το πακέτο τους. Σε πρώτο πλάνο στο βιβλίο είναι η κοινωνία και η μοναξιά και ο πόνος που μέσα της φωλιάζουν και επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων, που άλλοτε ανασκουμπώνονται και αντέχουν, και άλλοτε παραιτούνται και ξεσπούν.
Η γνώμη της Λέσχης: Τα μέλη της Λέσχης είχαν πολλά να πούνε για αυτό το βιβλίο! Πολλά μέλη στάθηκαν στην ρέουσα γραφή του συγγραφέα, και την παρομοίασαν με scrolling, με κινηματογραφική σεκάνς, ή σειρά από φωτογραφίες, γεγονός που έκανε το βιβλίο να διαβάζεται με έναν γρήγορο ρυθμό. Εστίασαν ιδιαίτερα στην πρωταγωνίστρια, περιγράφοντας την σαν ένα πλάσμα που το φύλο του υπήρξε πολλές φορές δυσδιάκριτο. Μίλησαν για τη συμπόνια που φαίνεται κυρίαρχη στη ταυτότητα της, τη ψυχραιμία και την έγνοια της για τους άλλους, τονίζοντας την ικανότητα για ενσυναίσθηση απέναντι στην πληθώρα των ανθρώπων που συναναστράφηκε. Και αυτή ακριβώς η μη κριτική της διάθεση διευκόλυνε τις εξομολογήσεις που έγινε αποδέκτρια. Επιπλέον, τα μέλη εστίασαν και στο καθρέφτισμα της κοινωνίας που αυτό το βιβλίο αναπόφευκτα κάνει. Μίλησαν για «ανθρωπογεωγραφία», για τις διαφορετικές συνθήκες ζωής με τις οποίες άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι, εστιάζοντας κυρίως «στην τρέλα, τη μοναξιά και την απομόνωση». Εξέφρασαν προβληματισμούς σχετικά με την αποξένωση του σήμερα, με το αίσθημα της αβοηθησίας και της μοναχικότητας και την προσπάθεια των ανθρώπων να καλύψουν τα κενά μέσα από την συναναστροφή τους με την κούριερ. Είπαν πως, παραδοσιακά, μέρος της φροντίδας που εκείνη τους προσέφερε, οι άνθρωποι το ζητούν από τον οικείο περίγυρο τους, και όμως να που κάποιοι δεν διαθέτουν ούτε αυτόν. Ανέφεραν ακόμη πως θα ήταν ευχής έργο να μπορέσουν (να μπορέσουμε) περισσότεροι άνθρωποι να υιοθετήσουν μια στάση αποδοχής και κατανόησης προς τους «παράταιρους» άλλους.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Στην πεζογραφία εμφανίστηκε το 2003 με τη συλλογή διηγημάτων “Η γυναίκα στα κάγκελα”. Η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του, “Κάτι θα γίνει θα δεις” (εκδ. Πόλις, 2010), τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και μεταφράστηκε στα ιταλικά (Editori Riuniti, 2012) και στα γερμανικά (C.H. Beck, 2013). Προγραμματίζεται επίσης να κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ (Archipelago Books) και στην Ισπανία (Valparaiso). Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων “Το καλό θα ‘ρθει από τη θάλασσα” (εκδ. Πόλις, 2014). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε επτά γλώσσες συνολικά και έχουν μεταφερθεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο. (Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα της biblionet)
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
Συγγραφέας: Χρήστος Οικονόμου
Εκδόσεις: Πόλις
Έτος έκδοσης: 2023
Αριθμός σελίδων: 144
