Το βιβλίο «Οι αραχτοί» του Μικέλε Σέρα είναι ένα σύντομο βιβλίο, γραμμένο με πολύ χιούμορ, γρήγορο και αποσπασματικό, που μιλά για τη σχέση ενός πατέρα με τον έφηβο γιο του. Παρά τα προηγούμενα χαρακτηριστικά του, το βιβλίο δεν είναι ρηχό και κυρίως δεν είναι γραμμένο για να υποδείξει ή να κουνήσει το δάχτυλο σε αυτό που, λανθασμένα, χαρακτηρίζουμε ως «δύσκολη εφηβεία». Αντίθετα, είναι μια γνήσια κατάθεση ενός προβληματισμένου πατέρα, που ο προβληματισμός του στρέφεται πρωτίστως στον εαυτό του και δευτερευόντως στην φαινομενικά ακατανόητη συμπεριφορά του γιου του.

Ποιο θέμα διαπραγματεύεται το βιβλίο; Το βιβλίο, που είναι γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ξεκινά με ένα οργισμένο παράπονο από τον αφηγητή- πατέρα, καθώς ο γιος του δε σηκώνει το τηλέφωνο. Εκείνος είναι περίπου 17-18 ετών, πηγαίνει ακόμα σχολείο όμως συνάμα βρίσκεται στο κατώφλι της ενηλικίωσης του.

Από αυτό το γεγονός, σκέψη στη σκέψη, ο πατέρας του θα ξεκινήσει να καταγράφει την κοινή τους ζωή, η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από την απουσία του γιου του και τα σημάδια της παρουσίας του στο σπίτι τους. Οι προβληματισμοί του θα αρχίσουν να αναδύονται σχετικά με το πόσο διαφορετικά συμπεριφέρονται, με το αν εκείνος έχει κάνει λάθη ή αν απλώς η νέα γενιά, ο χρόνος στην πραγματικότητα, τον προσπερνά και τον αφήνει πίσω. Αναπόφευκτα θα συγκρίνει και τη δική του ιστορία ενηλικίωσης και τη στάση του απέναντι στους ενηλίκους της προσωπικής του παιδικής ηλικίας.

Κάποια από τα περιστατικά της συναναστροφής τους είναι ξεκαρδιστικά για τον αναγνώστη, όπως για παράδειγμα η φιλοξενία μιας έφηβης φίλης του εν τη απουσία του γιου του ή τα passive aggressive σημειώματα του προς το γιο του προκειμένου να συμμορφωθεί στους κανόνες υγιεινής του σπιτιού τους. Άλλα θα έχουν μια συγκινητική χροιά και βάθος πρωτόγνωρο.

Στο βιβλίο ξεχωρίζουν ιδιαίτερα και οι αφιερωμένες σελίδες στην προσπάθεια του αφηγητή να πείσει το γιο του να κάνουν μαζί μια πεζοπορία στη Νάσκα, με όλους τους θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους. Άραγε θα καταφέρει να τον πείσει να πεζοπορήσουν μαζί;

Λίγα λόγια για τους χαρακτήρες: Ο αφηγητής- πατέρας του βιβλίου είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να συμβιβαστεί με τη νέα πραγματικότητα της ενηλικίωσης του γιου του. Προσεγγίζει τα ακατανόητα με γνήσια απορία, πολλές φορές απορρίπτωντας ή επικρίνοντας τα, στο τέλος όμως προσπαθεί να κατανοήσει και να προσεγγίσει το γιο του. Άλλες φορές αισθάνεται οργή για εκείνον και άλλες γνήσια συμπόνια και θαυμασμό, καθώς καταφέρνει να μπει για λίγο στον κόσμο του, που φαίνεται πως πια δεν τον χωρά. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένας πατέρας που δε σηκώνει τα χέρια ψηλά μπροστά στην ασυνεννοησία και την ασυμφωνία της κοινής τους ζωής.

Ο γιος του από την άλλη είναι ένας τυπικός έφηβος: ανέμελος, πολλές φορές απρόσεκτος και βυθισμένος στην επικοινωνία μέσα από τις ηλεκτρονικές συσκευές. Όμως, δεν είναι ένα παιδί δίχως βάθος, λογική ή προσωπικούς προβληματισμούς. Όταν η στάση του πατέρα του επιτρέψει να αναδυθούν αυτά τα χαρακτηριστικά του, ο «αραχτός» έφηβος του θα αναδείξει πλευρές που κάνουν περήφανο έναν γονιό για τις δυνατότητες που έχει.

Διαβάστε αυτό το βιβλίο εάν: σας αγγίζουν προσωπικά προβληματισμοί που αφορούν τη σχέση με τα παιδιά σας, ιδιαίτερα αν αυτά είναι στην εφηβεία. Στο βιβλίο το «χάσμα γενεών» που αναπόφευκτα υπάρχει ανάμεσα σε γονείς και παιδιά έρχεται στο προσκήνιο με μεγάλη μαεστρία και μεγάλη δόση χιούμορ. Αλλά και στον αντίποδα, η απολαυστική ανάγνωση του μπορεί να ωφελήσει και τα «παιδιά» όλων των ηλικιών, καθώς δίνει πρόσβαση στις σκέψεις και τους προβληματισμούς ενός (υπεύθυνου) πατέρα που προσπαθεί να έρθει κοντά στο γιο του.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα: Ο Μικέλε Σέρα, γνωστός Ιταλός δημοσιογράφος, συγγραφέας και σατιρικός σχολιαστής της επικαιρότητας, γεννήθηκε το 1954 στη Ρώμη και μεγάλωσε στο Μιλάνο. Ξεκίνησε να γράφει σε ηλικία 20 ετών όταν πρωτοσυνεργάστηκε ως δημοσιογράφος με την εφημερίδα L’ Unità. Έκτοτε βιοπορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τη συγγραφή. Σήμερα αρθρογραφεί στην εφημερίδα la Repubblica και στο περιοδικό L’ Espresso, ενώ γράφει επίσης κείμενα για το θέατρο και την τηλεόραση. Από το 1986 σατιρίζει την επικαιρότητα με τα καυστικά του σχόλια. Την ίδια χρονιά κέρδισε το Βραβείο Πολιτικής Σάτιρας Φόρτε ντέι Μάρμι. Το 1989 ίδρυσε τη σατιρική εβδομαδιαία εφημερίδα Cuore, την οποία διηύθυνε μέχρι το 1994. Έχει δημοσιεύσει μεταξύ άλλων δύο ποιητικές συλλογές, το μυθιστόρημα Το αγόρι αγελάδα (1997) και τις συλλογές διηγημάτων Το καινούριο που προχωρά (1989) και Ιεροτελεστίες (2002, Βραβείο Προτσίντα-Έλσα Μοράντε). Οι αραχτοί ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ιταλικά μπεστ σέλερ του 2014. (Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα των εκδόσεων Ίκαρος).

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συγγραφέας: Μικέλε Σέρα

Μετάφραση: Δήμητρα Δότση

Εκδόσεις: Ίκαρος

Έτος έκδοσης: 2015

Αριθμός σελίδων: 120